Naszywka

Lt. Colonel Joel L. Crouch był inspiracją dla wszystkich ludzi z NINTH TROOP CARRIER COMMAND PATHFINDER GROUP czyli grupy mającej za zadanie transportować pathfinderów. Pilotował pierwszy samolot z pathfinderami w trakcie D-DAY (drużynę Franka Lillymana). Razem z innymi z grupy, głównie z człowiekiem o nazwisku Prescott (imię nieznane) pomogli stworzyć naszywkę pathfinderów.

Historia głosi iż Prescott, artysta oraz dekorator stołówki w North Witham stworzył pierwsze szkice i sugestie odnośnie odznaki, którą mieli wieczorem poprzedzającym inwazję nosić pathfinderzy. Lieutenant Colonel Joel L. Crouch zezwolił na noszenie niezatwierdzonych insygniów w pobliżu strefy walki. Nie wiedział jednak o tym, że insygnia musiałyby zostać zatwierdzone przez wyższe dowództwo.

Mała grupa słyszała, że młody Żyd kilka miesięcy wcześniej zaopatrywał w dodatkowe naszywki spadochroniarzy z 82 i 101 DPD. Grupa poprosiła go o około tysiąc naszywek z płonącą, uskrzydloną pochodnią. Naszywki zostały dostarczone tuż przed D-DAY. Rozdysponowane zostały rankiem 5 czerwca i większość od razu została naszyta.

Wieczorem, grupka wysokich stopniem oficerów spostrzegła nowe naszywki i po dyskusji ogłosili, iż naszywki nie są zatwierdzone ani legalne i zapytali kto jest za to wszystko odpowiedzialny. Lt. Colonel Joel L. Crouch powiedział, że jest to wytwór ducha tych wspaniałych dzieciaków, którzy ładują się teraz na pokład samolotów i reprezentuje ich przyzwolenie na wykonanie zadania, do którego zgłosili się na ochotnika. Przyznał, że to on zezwolił na noszenie tych naszywek. Dodał również, że jest już zbyt późno ażeby kazać im poodpruwać te naszywki oraz, że taki rozkaz pokaże brak wiary wyższego dowództwa w ludzi i podłamie morale oraz pewność pathfinderów. Nadszedł czas ażeby uratować emblemat pathfinderów - start pierwszego samolotu w stronę Normandii.

Emblemat pathfinderów został oficjalnie zatwierdzony i uznany dopiero w 1952 roku.